Kuny to jedne z wyjątkowo uroczych zwierząt, dlatego fakt, że w pewnych sytuacjach zaliczane są do grona szkodników, może budzić zdziwienie. W Polsce występuje wiele gatunków kun, jednak to leśna i domowa należą do najpopularniejszych. Dlaczego? Jak wyglądają? Jakie różnice są między kuną leśną a domową? Poznaj najważniejsze cechy obu gatunków.
W tym artykule przeczytasz:
- Czym wyróżniają się kuny?
- Wygląd kuny leśnej a kuny domowej
- Gdzie się osiedla kuna domowa a gdzie leśna?
- Czym różni się tryb życia kuny domowej a kuny leśnej?
- Jakie szkody wyrządzają kuny domowe, a jakie leśne?
- Czym żywią się kuny leśne i kuny domowe?
- Co robić, gdy kuny stają się szkodnikami?
- Gdzie szukać pomocy?
- Podsumowanie
Czym wyróżniają się kuny?
Kuny należą do rodziny łasicowatych (Mustelidae), która jest jedną z najbardziej zróżnicowanych rodzin w rzędzie drapieżnych (Carnivora). Charakteryzują się wydłużonym, elastycznym ciałem, krótkimi kończynami oraz ostro zakończonym pyskiem, co jest adaptacją do polowania w różnorodnych środowiskach, w tym w wąskich przestrzeniach. Futro łasicowatych jest zazwyczaj gęste i miękkie, z różnorodnością barw od złocistych po czarne, często z charakterystycznymi wzorami lub plamami. Rodzina łasicowatych obejmuje nie tylko kuny, ale również inne znane gatunki, takie jak łasice, norki, borsuki, gronostaje, tchórze i wydry. Te drapieżniki różnią się między sobą rozmiarami, dietą i preferowanymi siedliskami, od lasów i terenów otwartych po wodne ekosystemy. Dziś jednak skupimy się na kunach, ich cechach i różnicach między nimi.
Wygląd kuny leśnej a kuny domowej
Kuna leśna i kuna domowa to dwa blisko spokrewnione gatunki, które różnią się wyglądem zewnętrznym, co pozwala na ich rozróżnienie. Kuna leśna ma ciemnobrązowe futro z charakterystycznym żółtawym „krawatem” na gardle, który jest zazwyczaj bardziej wyraźny i większy niż u kuni domowej. Sierść kuny leśnej jest gęsta i lśniąca, a jej ogon puszysty. Z kolei kuna domowa posiada jaśniejsze, często szarawe futro. Jej “krawat” może być również mniejszy i mniej intensywny w kolorze.
Kuna domowa zwykle wydaje się być nieco większa i masywniejsza od kuny leśnej, choć różnice te mogą być subtelne i zależne od konkretnego osobnika. Te różnice w wyglądzie zewnętrznym są kluczowe przy próbach rozróżnienia tych dwóch gatunków w ich naturalnym środowisku lub nawet w obszarach zurbanizowanych, gdzie oba gatunki mogą się pojawiać.
Gdzie się osiedla kuna domowa a gdzie leśna?
Oba gatunki kun różnią się znacząco pod względem preferencji siedliskowych oraz rozmieszczenia. Jak sama nazwa wskazuje, kuna leśna preferuje głównie lasy i gęste zarośla, szczególnie te o bogatej warstwie drzew iglastych i mieszanych. Tam właśnie znajduje schronienie oraz obfite źródła pokarmu. Jest to gatunek bardziej związany z naturalnymi, nienaruszonymi ekosystemami leśnymi.
Z kolei kuna domowa wykazuje większą elastyczność w wyborze siedlisk i często można ją spotkać w pobliżu siedzib ludzkich. Dlaczego? Kuna domowa szuka pokarmu i schronienia w budynkach gospodarczych, na strychach czy w ruinach. Choć może zamieszkiwać również tereny leśne, częściej preferuje obszary zurbanizowane lub półnaturalne.
Czym różni się tryb życia kuny domowej a kuny leśnej?
Kuna leśna jest gatunkiem głównie nocnym, spędzającym większość dnia w ukryciu wśród drzew, w dziuplach lub gęstych koronach. Preferuje samotniczy tryb życia, oprócz okresu godowego, i wykazuje silne przywiązanie do swojego terytorium, które aktywnie broni przed intruzami. Z kolei kuna domowa, choć również prowadzi głównie nocny tryb życia, wykazuje większą elastyczność w adaptacji do środowisk antropogenicznych. Między kuną domową a leśną nie ma dużych różnic, jeśli chodzi o stosunek do własnego terytorium. Te domowe też bronią obszarów, które postanowiły zasiedlić.
Jakie szkody wyrządzają kuny domowe, a jakie leśne?
Kuny domowe znane są z uszkadzania izolacji budynków. Przegryzają przewody elektryczne, co stanowi poważne zagrożenie pożarowe oraz przewody wentylacyjne, co może prowadzić do problemów z wentylacją. Mogą niszczyć struktury budynków, poszukując materiały do budowy gniazd. Poza uszkodzeniami materialnymi obecność kun w budynkach może być źródłem hałasu, zwłaszcza w nocy, kiedy te zwierzęta są najbardziej aktywne, co zakłóca spokój mieszkańców. Ich obecność wiąże się z nieprzyjemnym zapachem pozostawionym przez ich odchody i mocz, co może być szczególnie uciążliwe w zamkniętych przestrzeniach. Dlatego zasiedlenie kuny domowej w obszarach ludzkich bytowania wymaga odpowiednich działań zapobiegawczych i kontrolnych.
Kuny leśne rzadziej wchodzą w bezpośredni konflikt z człowiekiem. Jednak w przypadku ograniczenia dostępu do naturalnych źródeł pokarmu lub w sytuacji, gdy ich środowisko życiowe zaczyna przylegać do obszarów zamieszkanych przez ludzi, mogą zacząć poszukiwać pożywienia wokół domów, w sadach czy na terenach rolnych, co potencjalnie prowadzi do uszkodzeń upraw. Mogą również polować na drób, co stanowi zagrożenie dla gospodarstw zajmujących się hodowlą ptaków.
Czym żywią się kuny leśne i kuny domowe?
Kuna leśna poluje na małe ssaki, takie jak gryzonie i zające, a także ptaki i ich jaja. Dieta tego zwierzęcia jest zróżnicowana i w dużym stopniu zależy od dostępności pokarmu w lesie. Kuna leśna nie gardzi również owadami, owocami leśnymi, a nawet padliną. Wszystko to czyni ją ważnym ogniwem w ekosystemach leśnych, gdzie pełni rolę zarówno drapieżnika, jak i regulatora populacji wielu gatunków.
Z kolei dieta kuny domowej często jest bardziej ukierunkowana na szkodniki i gryzonie znajdujące się w pobliżu ludzkich siedlisk, w tym myszy i szczury. Podobnie, jak kuna leśna, może też zjadać ptaki, jaja, owady, a czasami resztki pokarmowe znalezione w pobliżu domów.
Co robić, gdy kuny stają się szkodnikami?
Zwalczanie kun, zarówno leśnych jak i domowych, które zamieszkały nasze przestrzenie i tym samym stały się szkodnikami, musi być przeprowadzane zgodnie z obowiązującymi przepisami. W Polsce nie wolno ich zabijać ani wyrządzać im krzywdy, a wszelkie działania mające na celu ich odłowienie muszą być przeprowadzane w sposób humanitarny i zgodny z prawem.
Zwalczanie kuny leśnej a domowej nie różni się praktycznie wcale. Kuny powinny być łapane za pomocą specjalnych pułapek. Po złapaniu zwierzę powinno być jak najszybciej wypuszczone w odpowiednim miejscu, z dala od obszarów zamieszkałych, najlepiej w ich naturalnym środowisku, takim jak las. Bezpieczną metodą jest również stosowanie środków odstraszających, takich jak substancje o intensywnych zapachach.
Co jeszcze można zrobić? Efektywnym sposobem na zapobieganie problemom z kunami jest zabezpieczenie dostępu do budynków poprzez zabezpieczenie otworów wentylacyjnych, kominów, uszczelnienie dachów i innych potencjalnych wejść. Jeśli to nie wystarczy i problem kuny w pomieszczeniach domów czy budynków gospodarczych narasta, warto skontaktować się z profesjonalną firmą zajmującą się zwalczaniem szkodników.
Nie wiesz, jak pozbyć się kuny z poddasza albo budynku gospodarczego? Skontaktuj się z nami!
Gdzie szukać pomocy?
Jako profesjonaliści, posiadamy odpowiednią wiedzę i doświadczenie, dzięki czemu jesteśmy w stanie efektywnie i bezpiecznie złapać oraz przetransportować kunę, nie wyrządzając jej krzywdy. Znamy obowiązujące przepisy prawne dotyczące ochrony kun i innych dzikich zwierząt, co gwarantuje zgodność zabiegu z prawem. Stosujemy skuteczne metody odławiania i odstraszania, dostosowane do konkretnych sytuacji i środowiska, by osiągnąć zamierzony cel.
Podsumowanie
Kuny leśne i domowe różnią się między sobą miejscem występowania, trybem życia i dietą. W różnych sytuacjach oba gatunki mogą stać się szkodnikami. W takiej sytuacji nie warto zwlekać, by nie dopuścić do powstania dużych szkód. Korzystanie z profesjonalnych usług deratyzacji gwarantuje, że działania te zostaną przeprowadzone skutecznie, humanitarnie i zgodnie z prawem, minimalizując ryzyko dla zwierząt oraz zapewniając bezpieczeństwo dla ludzi i ich mienia.
